Nisan güncesi
Bahar düştü! Yine gülümseyerek öldü! Merhaba yaz güncesi. Çiçekler tohuma ve tohum küçük serçeye ümit! Seveceksin her ölümün sana kucağında bir gülümseme bıraktığını. Yarına beş var. İçim içim kanasa da bahar akşamı yineleyecek ümidinde erik ağacının selamını. Nöbetçi o! Hüzün akşamın sevdasına ulaşsa da sabahın şavkında öp hayalini! Gülümsedin sanırsam! Evet, evet sar sarmala senden kaçan düşleri! Her kış baharında ölüm yaz baharının doğumuna emanet. Uyumadan ölünmez! Doğmak böyle birşey işte, ölüme kucak açmayan uyuyamaz! Gül sen gül. İçimde seeen ardımda umudun bekleyen düşlerimiz işte sen baharın kendisisin. Huzurun uykum gülümsemen hayalim ve sen gerçeğim...
Umut tükenmez...
Uğur KOCA