Unutuyorum sana yazdıklarımı. Ve sen tekrar görünüyorsun tam o anlarda! Sol omzum sızlıyor, bunu neden söyledim bilmiyorum! Acı yakınımda,,, bakımsız şimdilik! Uzun değil üç vakit diye işaretlemişim kitaba seni! Sene-i devriyesi olmalı ki yazılan tarih şu andan tam bir yıl önce! Yazdıklarımı unuturuuum, sözler birbirine girer sanki düşman gibi! Oysa defter yalan demez, unutuşlar başlayalı bir yıl olur. Nasıl olcak de hele bi yol bakim, nasıl olcak seni özlesim geldi diyebilmem? Bileğime numaralar yazdılar, kaybolduğumda bulsunlar diyerek! Seni unutuyorken bu yaşam beni bulsalaaar niye? Yabancılaşıyor bu hayat bana. Bana gülümseyen yüzünü nasıl unuturum? Gün yüzüme dokunuyor biliyor musun her sabah, işte hep düşünür bulurum kendimi sende. Sarılıyorum kendime sen mişsin gibi sımsıkı! Hiç olur mu sen? Ben buz gibi üşüyorum o an! Sen! Sen unutma beni! Anımsadığında gül yine güneşe, güneş her sabah aydığında fısıldıyor bizi unutan adama...
Bilen el kaldırsın!
Uğur KOCA