Zamanı Geri Çeviremediğim
Ve
Yaşadığım Anlık Heyecanlardan
Pişman Oluşlarımla Başladı
Keşkelerim
Her Pişmanlığımın Ardından
Dudaklarımdan Dökülen Keşkeler
Zincirledi Duygularımı
Bazen Sığındım Keşkelerime
Bazen Arkama Bile Bakmadan Kaçtım
Çoğu Zaman Sadece Sustum
Yeni Bir Keşkem Olmasın Diye Sustum
Susarsam Bitecekti
Ya Da Ben Çaresizce Bu Yalanın
Arkasına Sığındım
Kabuğuma Çekildim Yine Sustum
Kıymetini Bilemedim Yaşamın
Kayıp Gitti Avuçlarımdan
Sadece Seyrettim
Böylesine Susamışken Mutluluğa
Böylesine Hasretken Gülmeye
Zaman Gerçekten İlaçmı Yaralara
Ve
"Yüreğim Artık Beni Yormasana!" Diye
Çağırsam Duyar Mı Acaba?
SEVDA İZMİR
AĞUSTOS 2017